Δημοφιλές θέμα συζήτησης για τη βελτίωσης της αποδοτικότητας των εργαζομένων και των μαθητών. Πόσο αποτελεσματική είναι όμως η συνεχή κριτική σε πραγματικό χρόνο; Όλο και πιο συχνά ακούμε την έννοια της ειλικρίνειας ως βασικό στοιχείο – λόγο για να εκφράσουμε τη γνώμη μας απέναντι σε κάποιον. Αυτή η αντίληψη όμως ενέχει υποθέσεις και κινδύνους όπως ότι:
o οι τρίτοι αντιλαμβάνονται καλύτερα και είναι πιο αντικειμενικοί
o η αριστεία έχει έναν και μοναδικό ορισμό
Όλα τα παραπάνω όμως αδιαφορούν για τα εξής:
o Τη μοναδικότητα του καθενός. Ο καθένας έχει το δικό του τρόπο διαχείρισης , και
o το μέλλον, καθώς εστιάζει στα λάθη και τις αδυναμίες.
Πως θα ήταν εάν αντί να δίνεις – λάμβανες feedback (ταΐζω – πίσω), να έδινες - λάμβανες feedforward (ταΐζω - μπροστά); Στην 1η περίπτωση δηλαδή δίνεται έμφαση στο παρελθόν, στο γιατί, ενώ στην 2η περίπτωση τι έγινε καλά και πως θα επαναληφθεί.
Η προσέγγιση του δίνω έμφαση στα θετικά στοιχεία, σε αυτά που επιτεύχθηκαν διευκολύνει την διαδικασία της μάθησης και της επανάληψης. Η συνειδητοποίηση ενός υπαλλήλου ή παιδιού της εξαιρετικής στιγμής του, της στιγμής που απέδωσε προσωπικά δίνει την ευκαιρία να εμβαθύνει σε ικανότητες και ταλέντα, ώστε να τα κατανοήσει και να τα επαναλάβει στο μέλλον. Ένας αποτελεσματικός τρόπος είναι να ζητήσεις από το συνεργάτη – υπάλληλο να παρατηρήσει πότε και με ποιον τρόπο λειτουργεί αποτελεσματικά. Ανακαλύπτοντας έτσι πράγματα, συνθήκες που τον κάνουν να νιώθει ικανοποιημένος, ενισχύονται και βιολογικά ορμόνες, που στη συνέχεια ενισχύουν τη δημιουργικότητα, τη θετική σκέψη, νέες λύσεις και αλλαγές.
Η αποτελεσματικότητα εξαρτάται σίγουρα από πολλές συνθήκες, δεδομένου ότι ο καθένας είναι διαφορετικός και θέλεις τα καλύτερα χαρακτηριστικά του καθενός, χρειάζεται να δίνετε έμφαση εκεί και όχι στα λάθη και στην τελειότητα, όπως κάποιος την έχει ορίσει για εσένα ή την ομάδα σου.
