Αρκετοί υπάλληλοι μπορεί να πουν σε έναν ελεύθερο επαγγελματία «ζηλεύω γιατί δεν έχεις κανέναν πάνω από το κεφάλι σου», καθώς οι ίδιοι νιώθουν εγκλωβισμένοι στην τωρινή τους εργασία. Ας δούμε όμως και τις δυο πλευρές. Με βεβαιότητα μπορούμε να πούμε ότι σε κάθε άνθρωπο ταιριάζουν διαφορετικές συνθήκες, και μάλιστα σε διαφορετικές στιγμές. Ένας υπάλληλος κάθε μήνα γνωρίζει τις οικονομικές απολαβές του, το ωράριο και έτσι μπορεί να προγραμματίσει τη ζωή του, σε αντίθεση με τον ελεύθερο επαγγελματία που δε γνωρίζει οικονομικά, ούτε χρονικά τι θα προκύψει και έτσι η καθημερινότητα του χρειάζεται να προσαρμόζεται αρκετά συχνά, με τις αντίστοιχες συνέπειες. Όμως οικονομικά ο υπάλληλος δεν έχει τα ίδια περιθώρια οικονομικής εξέλιξης, αφού ανεξαρτήτως πόσο θα εργαστεί μια αύξηση ή το μπόνους είναι συγκεκριμένα, ενώ ο ελεύθερος επαγγελματίας μπορεί να κάνει νέες συνεργασίες και να αυξηθεί η πελατεία. Διακοπές, στην περίπτωση του υπαλλήλου λείπει χωρίς άγχη, καθώς άλλοι θα τον αντικαταστήσουν για εκείνο το διάστημα ή οι εκκρεμότητες θα περιμένουν. Στην περίπτωση όμως του ελεύθερου επαγγελματία, οι υποχρεώσεις τρέχουν συνέχεια, επομένως οι διακοπές χαλάρωσης των πολλών ημερών συνήθως είναι μια ψευδαίσθηση. Παρόλο αυτά μπορεί να «δραπετεύσει» για μικρά χρονικά διαστήματα πιο συχνά. Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο πλέον λόγω τεχνολογίας, να ταξιδεύει και να εργάζεται απομακρυσμένα.
Τι συμβαίνει με το κομμάτι της οικογένειας όμως και του διαθέσιμου χρόνου; Στην εποχή που ζούμε, οι ώρες εργασίας είναι πολλές για όλους μας ανεξαρτήτως μορφής εργασίας. Χρειάζεται να τεθούν όρια και προτεραιότητες, δηλαδή ποιες είναι οι ώρες της οικογένειας, ποιες οι προσωπικές στιγμές; Εάν δεν οριοθετηθούν είναι πολύ πιθανό οι συνέπειες της κούρασης και της εξάντλησης να εμφανιστούν σύντομα.
Και οι δυο πλευρές ωφελούνται των συνθηκών αρκεί να τις εκμεταλλευτούν αναλόγως. Το πως ορίζεται η ζωή του καθενός εκτός εργασίας αλλά και δεδομένου αυτής, είναι προσωπική επιλογή.
Τόνια Τσιρογιάννη
Business Coach
